قلم

قلم

در زمستانی سرد و تاریک

شکست قلم در انگشتانم

و سرم پشت پنجره نشسته است

منتظرم تا سپیده بدمد تا روشن بنویسم

اما من در نروژ هستم

در جزائر لوفون

شش ماه شب و شش ماه روز

کاش ماه می در سوئد می بودم

در یکی از زیباترین سرزمین های این دنیا

آنوقت من و قلمم زیبا می شدیم هر دو با هم

۱ ۰ ۰ دیدگاه

دیدگاه‌ها

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

جای پای باد

وبلاگ جای پای باد | آرامش نگاه
ما نگاهی دیگر به کتب فارسی دهه های پیش و نیز اشکالی متفاوت از نثر و شعرهای نو، خواهیم داشت.

آخرین مطلب
پربیننده ترین مطالب
بایگانی