بغض آلود بود
شش هایش پر بود از اشک های نریخته
در رگه های تب آلود ناباوری ، می سوخت
باور نمی کرد که پیر هم شده است
وبلاگ جای پای باد | آرامش نگاه
ما نگاهی دیگر به کتب فارسی دهه های پیش و نیز اشکالی متفاوت از نثر و شعرهای نو، خواهیم داشت.
دیدگاهها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.