دست های آبی رود را گرفته بودم
در سکوتِ حبابِ زیر سنگ
با بوته های وحشی پونه و ماسه های بیقرار
صدایت می کردم
وبلاگ جای پای باد | آرامش نگاه
ما نگاهی دیگر به کتب فارسی دهه های پیش و نیز اشکالی متفاوت از نثر و شعرهای نو، خواهیم داشت.
دیدگاهها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.